این کتاب جلد چهارم از مجموعه تاریخ فلسفه راتلج است که به رنسانس و مسأله عقلباوری در قرن اختصاص دارد. کتابهای این مجموعه به ترتیب زمانی به بررسی تاریخ فلسفه غربی از آغازگاههای آن در قرن ششم پیش از میلاد تا دوران کنونی میپردازد. در این مجموعه تمامی تحولات عمده فلسفی عمیقاً بحث میشوند. فلسفهای که در این جلد مورد بحث قرار میگیرد، دورهای ۳۵۰ ساله از اواسط قرن چهاردهم تا سالهای آغازین قرن، یعنی زایش فلسفه مدرن را در بر میگیرد. مباحث اصلی مورد بحث، فلسفه رنسانس و عقل باوری قرن هفدهم، بهویژه دکارت، اسپینوزا و لایبنیتس. «فلسفه اخلاقی و سیاسی اسپینوزا»، «دکارت: روش شناسی»، «علم و ریاضیات از رنسانس تا دکارت»، «فلسفه رنسانس ایتالیایی» و ... عنوانهای موضوعی مطالب این کتاب هستند.
رنسانس، جنبش فرهنگیِ مهمی بود که آغازگر دورانی از انقلاب علمی و اصلاحات مذهبی و پیشرفت هنری در اروپا شد. عصر نوزایش، دوران گذار بین سدههای میانه (قرون وسطی) و دوران جدید است.
عقلباوری به معنی تکیه بر اصول عقلی و منطقی در اندیشه، رفتار و گفتار است.
این واژه هنگامی که در ارتباط با اندیشمندانِ نخستینِ قرنِ هفدهم از جمله رنه دکارت، باروخ اسپینوزا، و گوتفرید لایبنیتس به کار رود، به معنایِ باور به عقل به عنوانِ تنها منبعِ معتبرِ شناخت است. این اندیشمندان کوشیدند تا حقایقِ اصلیِ هستی را از راهِ برهان و استدلالِ عقلی اثبات کنند.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|